Αφίσες του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας (KPD) από την εποχή του Μεσοπολέμου.

 

 

 

 

 

Το κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας (KPD) δημιουργήθηκε εσπευσμένα τις πρώτες μέρες του 1919 από μέλη της Ομάδας Σπάρτακος, των Διεθνών Επαναστατών και άλλων μικρότερων οργανώσεων. Η πρώιμη ιστορία του σημαδεύτηκε από την εξέγερση του Γενάρη, μία βολονταριστική κίνηση της επαναστατικής πρωτοπορίας με στόχο τη μετατροπή της επανάστασης που ξεκίνησε το Νοέμβριο του προηγούμενου έτους σε σοσιαλιστική προλεταριακή επανάσταση. Μετά την ήττα της εξέγερσης, την οποία οι Γερμανοί κομμουνιστές πλήρωσαν με βαρύ φόρο αίματος, ανήλθαν, για ένα διάστημα, στην ηγεσία του κόμματος μετριοπαθή στελέχη. Το 1920 KPD συνενώθηκε με την αριστερή πτέρυγα του Ανεξάρτητου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (USPD), έχασε όμως ένα μέρος της δικής του “αριστεράς” που εμπνέονταν από τις ιδέες του συμβουλιακού κομμουνισμού και σύντομα συγκρότησε νέο κόμμα.

Το KPD, ως μαζικό κόμμα, πρωτοστάτησε αυτή την περίοδο στους επαναστατικούς αγώνες της γερμανικής εργατικής τάξης, η οποία απέτρεψε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα ενώ άλλες δύο φορές επιχείρησε την ένοπλη ανατροπή του καθεστώτος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Κατόπιν, περιορίστηκε κυρίως στη νόμιμη δράση, μαχόμενο για τα συμφέροντα των λαϊκών τάξεων ενάντια στις ιμπεριαλιστικές αξιώσεις της Αντάντ, το γερμανικό κεφάλαιο και τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας και του Κέντρου. Αργότερα, με ακόμη μεγαλύτερο σθένος αντιστάθηκε ενάντια στις ορδές του ανερχόμενου ναζισμού.

 Η αποτυχία του να αποτρέψει την άνοδο του τελευταίου στην εξουσία οδήγησε στο τέλος του, μιας και, γρήγορα μετά την εκλογική νίκη του Χίτλερ, η ηγεσία και τα περισσότερα μέλη του οδηγήθηκαν σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Έως τότε, το KPD ήταν το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα της δυτικής Ευρώπης και η ισχύς του στις εργατικές μάζες και τα συνδικάτα διατηρούσε σε ορισμένες μερίδες της Γ’ Διεθνούς την ελπίδα ότι θα ηγούνταν ενός νέου επαναστατικού κύματος που θα έβγαζε την ΕΣΣΔ από τη διεθνή απομόνωση και θα οδηγούσε στην τελική νίκη του σοσιαλισμού. Σύντομα μετά τη διάλυσή του KPD, η Κομιντέρν αναθεώρησε τις τακτικές της, εισηγούμενη στα Τμήματά της τη γραμμή του Λαϊκού Μετώπου.

Οι παρακάτω αφίσες τυπώθηκαν την περίοδο 1919 – 1934 και στο μεγαλύτερο μέρος τους αποτελούν εκλογικό υλικό.

 

 

Στην υπεράσπιση της ΕΣΣΔ

 

Ψωμί, Δουλειά, Ελευθερία

Για τη γυναίκα

Στη μνήμη των Σπαρτακιστών

Ενάντια στη σοσιαλδημοκρατία.

Αντιφασιστικές.

Αναδημοσίευση απο: http://kainashmainonta.blogspot.gr/2015/09/blog-post_18.html

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *