Η Συννεφούλα, ο Μπαγάσας και το μαύρο σκοτάδι
Σύμφωνα με δημοσιεύματα αλλά και τις επίσημε ανακοινώσεις της εκκλησίας, οι τρόφιμοι του αστικού κράτους ανώτεροι φονταμενταλιστές ρασοφόροι ξήλωσαν, μετά απο παρέμβαση τους, τα εξής απο το βιβλίο της πρώτης λυκείου: Ένα ινδιάνικο παραδοσιακό παραμύθι (Ο Άνεμος) για τον «Άνεμο» που απήγαγε την όμορφη κόρη ενός ινδιάνου φυλάρχου, τους στίχους από το τραγούδι «Ο Μπαγάσας» του Νικόλα Άσιμου, την «Συννεφούλα», του Σαββόπουλου, το τραγούδι «Umbrella» της Ριάνα.
Επίσης κόπηκε μια γελοιογραφία του Economist καθώς σύμφωνα με την εκκλησία εξέτρεφε «αντιθρησκευτικά» αισθήματα στους μαθητές, προωθώντας τους την ιδέα πως οι θρησκείες είναι υπαίτιες για τη βία. Στη γελοιογραφία απεικονίζεται ένα πεδίο μάχης γεμάτο με νεκρούς και ένας ενας, που έχει επιζήσει, αναφέρει: «όλα ξεκίνησαν με μια διαφωνία ποιανού ο Θεός ήταν πιο ειρηνικός, καλοσυνάτος και συγχωρητικός». Η Εκκλησία έκοψε ακόμη αναφορά στο βιβλίο σχετικά με το ζήτημα της ελευθερίας του ανθρώπου.
Η εκκλησιαστική ιεραρχία δημοσιοποιήσε και την πανηγυρική εισήγηση για το θέμα, όπου δεν μπορεί να κρυφτεί η έκσταση του ιερατείου για τον χορό πάνω στο πτώμα της αριστεράς. Ούτε οι ίδιοι δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι με μια κυβέρνηση “Μαρξιστών” και αριστερών θα έκοβαν τραγούδια και ποιήματα απο τα σχολικά βιβλία, όπως κάνουν απο τον παλιό καλό καιρό του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας μέχρι και την πρόσφατη περίοδο της Χούντας και της μεταπολίτευσης.
Όμως δεν είναι να απορεί κανείς ούτε για τους σοσιαλδημοκράτες, ούτε για τους νεοφιλελεύθερους, ούτε για τον υπόλοιπο θίασο των αστικών “ατομικών δικαιωμάτων”. Σε τέτοιες περιόδους κρίσης σαν την σημερινή, η σωτηρία της ψυχής της αστικής τάξης και των πολιτικών και θρησκευτικών της υπαλλήλων είναι πολύ μεγάλο πράγμα….
Κ.Μ
Όλα τα `χαμε
(1986)
Νικόλας Άσιμος
Νικόλας Άσιμος
Όλα τα `χαμε παρά δεν είχαμε μας κουβαλήθηκες κι εσύ
Για ένα φιλότιμο στον αξιότιμο του δώσαμε κι αυτού φαΐ
Για ένα δίφραγκο και στον επίσκοπο του κόψαμε επιταγή.
Ω σε ζύγωσα και σε ξελίγωσα το ήξερες απ’ την αρχή
Η αγάπη μας κι ας είναι παγερή υπήρξε ηφαιστειακή
Για μιαν αντίρρηση στην επιχείρηση χωρίσαμε τον σουβλατζή. (Θα σου `λεγα τίποτ’ άλλα άστο τώρα. Τώρα…δως τα καλαμάκια δέκα…)
Όλα τα `χαμε κι αρχίδια είχαμε βρεθήκαμε και με μουνί
Μ’ απαρνήθηκες και με υπόθετα την έχω πάλι μόνος ξανακαταβρεί
Για ένα γόητρο μου πας στον πρόεδρο με σαπουνάκι να αιτηθείς.
(Στην υγειά μας…γκουχ…γκουχ…Γιάννη ένα τζατζίκι..
το φάντασμα…πούντο…κι ως του χρόνου ρε παιδάκια…κλπ)
