Ναζί κανείς η να μην ζεί; Γράμμα απο την Εσθονία
Συνολική απάντηση έδωσε ο Εσθονός υπουργός Δικαιοσύνης στην Κυβέρνηση για τα γνωστά γεγονότα με το συνέδριο. Ολόκληρη υπάρχει στο διαδίκτυο (π.χ εδώ) και δεν πρόκειται να την αναπαράγουμε. Όμως αξίζει να διαβαστεί γιατί επιβεβαιώνει περίτρανα όσα βλέπαμε της προηγούμενες μέρες.Γιατί στο γράμμα του ο Υπουργός δίνει μια πολύ κατατοπιστική απάντηση στο ερώτημα “Ναζί κανείς η να μην ζεί”.
Πιστός οπαδός της “θεωρίας των άκρων” και της καταδίκης των “Ολοκληρωτισμών” ο Υπουργός, αφιερώνει το 90% και πάνω της επιστολής του στον…… Κομμουνισμό, αποδεικνύοντας ότι αυτή η θεωρία δεν είναι τίποτα άλλο απο μια θεωρία νομιμοποιήσης του Φασισμού.Μεταξύ άλλων κάνει κριτική στην Σοβιετική Ένωση γιατί δεν πήρε την άδεια του Χίτλερ και δεν ρώτησε τους…Ναζί και τους συνεργάτες τους αν θέλουν να φύγουν απο την Εσθονία: “Ενώ είναι αλήθεια ότι η Σοβιετική Ένωση διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας, ο Κόκκινος Στρατός δεν ελευθέρωσε την ανατολική Ευρώπη, έτσι ώστε τα κράτη και οι άνθρωποι που κατάκτησαν οι ναζί, να μπορούν να αποφασίσουν οι ίδιοι για το μέλλον τους“. Κάνει επίσης κριτική στους Σοβιετικούς γιατί προσπάθησαν να καταργήσουν το “ελεύθερο εμπόριο”, δηλαδή το εμπόριο που βασίζεται στην εκμετάλλευση της εργασιακής δύναμης των εργαζομένων και στην καταστολή τους άμα σηκώνουν κεφάλι.
Το πιο αποκαλυπτικό όμως αυτό που ακολουθεί την θέση ότι πρέπει να διδασκόμαστε Ελληνική ιστορία απο…….χολιγουντιανές ταινίες: “Στην Εσθονία, δε χρειάζεται να είναι κανείς ιστορικός για να γνωρίζει τι συνέβη στην Ελλάδα κατά τη κατοχή των ναζί. Για να σας δώσω και ένα παράδειγμα: Το βιβλίο του Λουί ντε Μπερνιέρ, «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» μεταφράστηκε στα εσθονικά, ενώ και η ταινία που βασίστηκε στο βιβλίο είχε χιλιάδες θεατές Εσθονούς“. Στη συνέχεια ο Υπουργός αποκαλύπτει την ιστορική, πολιτική και θεωρητική του έμπνευση για τον Κομμουνισμό (και γενικότερα): Είναι ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν και το γνωστό βιβλίο “Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ”.
Μετά απο αυτήν την αποκάλυψη δεν μπορεί πια κανείς να αμφιβάλλει για το τι πραγματικά είναι η “θεωρία των άκρων” και των “Ολοκληρωτισμών”.Γιατί ο συγκεκριμένος συγγραφέας, πρότυπο των αντικομμουνιστών, έχει πολύ γνωστή ιστορία. Καταδικάστηκε σε οκταετή φυλάκιση το 1946 εξαιτίας της φιλοναζιστικής προπαγάνδας στην οποία είχε επιδοθεί. Δεν έκρυψε ουδέποτε την συμπάθεια του στο ναζιστικό καθεστώς, κατηγορώντας μάλιστα τον Στάλιν ότι οδήγησε την ΕΣΣΔ σε πόλεμο (!) αντί να συνάψει συμφωνία με το Τρίτο Ράιχ. Για τον Σολζενίτσιν, ήταν ο Στάλιν που έφταιγε για τα εκατομμύρια θυμάτων που έδωσε η Σοβιετική Ένωση ενάντια στο φασισμό και όχι η ιμπεριαλιστική, επεκτατική πολιτική της ναζιστικής Γερμανίας και του Άξονα. Σε μια εκτίμηση του, χρόνια αργότερα, για το Β’Παγκόσμιο Πόλεμο ο ίδιος δεν έκανε προσπάθεια να κρύψει τις φασιστικές του απόψεις: «Ο γερμανικός στρατός θα μπορούσε να είχε ελευθερώσει την Σοβιετική Ένωση από τον Κομμουνισμό αλλά ο Χίτλερ ήταν ηλίθιος και δεν χρησιμοποίησε αυτό το όπλο».
Μιλάμε για τον άνθρωπο που, όταν αυτομόλησε-με το αζημίωτο-στις ΗΠΑ υποστήριζε νέα εισβολή στο Βιετνάμ, μετά από τη νίκη του επί των ΗΠΑ,. Για τον άνθρωπο που μετά από 40 έτη φασισμού στην Πορτογαλία, όταν πήραν οι αριστεροί ανώτεροι υπάλληλοι στρατού την εξουσία στη λαϊκή επανάσταση του 1974,ήταν υπέρμαχος της αμερικανικής στρατιωτικής επέμβασης στην Πορτογαλία. Για τον άνθρωπο που διαφωνούσε με την απελευθέρωση των αφρικανικών αποικιών της Πορτογαλίας(1). Για τον άνθρωπο που όταν πέθανε ο Ισπανός δικτάτορας Φράνκο αντιδρούσε στις μεταρρυθμίσεις που προωθούσε – ως αποτέλεσμα της λαϊκής πίεσης – μετά το θάνατο του Φράνκο ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος, ο Σολτσενίτσιν έχυνε φασιστικό δηλητήριο προειδοποιώντας τους Ισπανούς για πιθανή επικράτηση των «προοδευτικών» (όσων δηλαδή δεν ήταν με τη δικτατορία του Φράνκο).
Ο μαχητής της “ελευθερίας” λοιπόν, ο Εσθονός Υπουργός θαυμαστής του (και όλοι οι άλλοι μαχητές της “ελευθερίας” ενάντια στα “άκρα”), πάντα διάλεγαν και διαλέγουν ξεκάθαρα ένα και μόνο άκρο. Τον Φασισμό, τον Ναζισμό, τις χούντες και τις δικτατορίες.Όλα τα άλλα είναι φούμαρα. Όσο για το “Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ” των υποτιθέμενων 110 (!!!!!!!) εκατομμυρίων νεκρών ξεπέρασε σε προώθηση απο τον Ιμπεριαλισμό ακόμα και την επίσημη αντικομμουνιστική προπαγάνδα των καπιταλιστικών κρατών του ψυχρού πολέμου.
Φυσικά το άρθρο τελειώνει με την αγαπημένη θεματολογία της “εξίσωσης των θυμάτων”: Όλοι είναι “θύματα”: και όσοι κατέληξαν στους φούρνους και όσοι έστελναν τον κόσμο στους φούρνους και θανατώθηκαν απο τον “κόκκινο ολοκληρωτισμό”. Έτσι με έναν μαγικό τρόπο ο θύτης γίνεται θύμα και το θύμα γίνεται-ύποπτος-θύτης. Και έτσι ξεπλένεται ο Φασισμός για να μπορεί να συνεχίσει το γνωστό του έργο.
Ο Εσθονός Υπουργός δεν ξεχνάει να θυμίσει στην Ελληνική κυβέρνηση πως αυτά που λέει δεν τα έβγαλε απο το κεφάλι του αλλά είναι επίσημη πολιτική της Ε.Ε, που έχει πολλές φορές πάρει αποφάσεις κατά των “Ολοκληρωτισμών” (δηλαδή κατά του Κομμουνισμού και για το ξέπλυμα του Φασισμού). Αυτά και για τους εγχώριους “αντιφασίστες” της αριστεροσοσιαλδημοκρατίας που κοροιδεύουν τους εργάτες με την απάτη των “αξιών” της Ευρωπαικής Ένωσης, την αντεργατική και ιμπεριαλιστική πολιτική της οποίας υπηρετούν.
Μετά απο όλα αυτά δεν θα πρέπει να αναρωτιέται κανείς ούτε για τους “αντιολοκληρωτιστές” ούτε για τους οπαδούς της “θεωρίας των άκρων”. Το ερώτημα “Ναζί κανείς η να μην ζεί” το έχουν απαντήσει απο καιρό, απο τα γεννοφάσκια του καπιταλισμού με την αποικιοκρατία και τα εργατικά κάτεργα. Φιλελεύθεροι, κεντρώοι, ακροδεξιοί, φασίστες, αριστεροί των αστικών σαλονιών, όλοι καταλήγουν στον ίδιο προορισμό. Την συκοφάντηση των αγώνων και της δημιουργίας μια άλλης κοινωνίας πέρα απο την κοινωνία που τους ταίζει και τους πληρώνει. Δηλαδή την συκοφάντηση του Κομμουνισμού και όσων στρατεύονται μαζί του. Μέχρι οι εργαζόμενοι και οι λαοί να τους στείλουν εκεί που πραγματικά ανήκουν: Στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.
Κατερίνα Μαργαρίτη
1.Alexander Solzhenitsyn: Στο «αρχιπέλαγος» του ψεύδους και του φασισμού
