Οι μετανάστες που έχτισαν την πολιτισμένη Δύση
« – Πώς αποφασίσατε να κατεβείτε σε απεργία;
– Αιτία ήταν ο μισθός. Αλλά πιο πολύ οι συνθήκες εργασίας. Δουλεύουμε σαν τα γαϊδούρια
– Εσείς είστε όλες γυναίκες και οι περισσότερες ξένες. Ποιος σας βοήθησε να οργανώσετε την απεργία;
– Κανείς δε μας βοήθησε. Μολίς μάθαμε τι γίνεται στο Πήρμπουργκ βάλαμε κι εμείς μπροστά. Εδώ ζούμε μακριά απ’ το θεό. Όλες μαζί σε ένα χάιμ σα στρατόπεδο συγκέντρωσης που λένε. Μια ώρα δρόμο μακριά από το εργοστάσιο. παίρνουμε το κατώτερο μεροκάματο και πληρώνουμε το ακριβότερο νοίκι στο ίδιο αφεντικό.
[…]
– Είναι όλες στην απεργία;
– Σχεδόν. Δυο τρεις που δε θέλανε να έρθουνε τις κλείσαμε στο χάιμ. Δεν τις αφήσαμε να πάνε για δουλειά. »
Ανώνυμη μαρτυρία Ελληνίδας εργάτριας από το: «Γιώργος Μαντουράνης, Τα παιδιά του Νότου», σελ 81, εκδ. Gutenberg, 1989
Η σύγχρονη ταυτόχρονη διαδικασία απελευθέρωσης κεφαλαίου με την μετανάστευση και ο εγκλωβισμός των εργατών σε ζώνες εργασίας σε όλον τον πλανήτη είναι το αποτέλεσμα της σύγχρονης αποικιοκρατίας, των ιμπεριαλιστικών παρεμβάσεων. Στη συνέχεια, οι μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι το φόβητρο, για να εδραιωθούν καθολικά οι κανόνες του στρατοπέδου εργασίας μέσα και έξω από αυτό. Σε όλη αυτήν την κατάσταση με τους χιλιάδες θανάτους μεταναστών τα τελευταία χρόνια, η επίκληση στον ανθρωπισμό όπως αυτός διαμορφώθηκε στη χρυσή εποχή της ανάπτυξης του δυτικού πολιτισμού δεν μπορεί παρά να ακούγεται ως κακό αστείο. Κι αυτό γιατί η πρόοδος αυτή ήρθε παρέα με την χρυσή εποχή της ανάπτυξης της δυτικής οικονομίας, η οποία δεν επιτεύχθηκε καθόλου «πολιτισμένα», αλλά πάνω στα πτώματα των μεταναστών.
Η πλειονότητα των μεταναστών του Νότου που θα τροφοδοτούσαν το βιομηχανικό θαύμα του ευρωπαϊκού Βορρά έπρεπε να είναι ηλικίας από 18 έως 35 ετών και η υγεία τους έπρεπε να είναι άριστη. Οι υγειονομικές επιτροπές των χωρών υποδοχής των μεταναστών, συνήθως από τη Γερμανία ή το Βέλγιο, εξέταζαν εξονυχιστικά τους υποψήφιους εργάτες, ενώ υπήρχε τόσο μεγάλη προσφορά ώστε να επιλέγονται μόνο εκείνοι που είχαν τις καλύτερες προϋποθέσεις για να ανταπεξέλθουν στη βαριά βιομηχανική δουλειά. Οι υποψήφιοι μετανάστες εξετάζονταν μετά από ατέλειωτες ώρες αναμονής στα δόντια, στα μάτια, στην καρδιά, στους πνεύμονες και στα μπράτσα για να πάρουν το πολυπόθητο πιστοποιητικό καλής υγείας. Όσοι επιλέγονταν μαρκάρονταν με ένα σημάδι από μαρκαδόρο. Κάποιοι απορρίπτονταν γιατί ήταν κοντοί ή γιατί δεν ήταν τόσο δυνατοί, κάποιοι άλλοι γιατί αποτύγχαναν στα τεστ παρατηρητικότητας, τοποθέτησης τούβλων, ισορροπίας κ.λπ. Έξω από τις επιτροπές, υγιείς άντρες που είχαν νωρίτερα επιλεχθεί πουλάν τα ούρα και το αίμα τους στη μαύρη αγορά και πολλοί το αγοράζουν για να προσπαθήσουν να το αντικαταστήσουν με το δικό τους από φόβο μήπως τους βρουν κάτι και δεν επιλεχθούν.
Σε αναλογία με αυτές τις επιτροπές έγκρισης μεταναστών, όσο η ζήτηση για εργατικά χέρια στις δυτικές οικονομίες αυξανόταν, οι έλεγχοι στα σύνορα γίνονταν σταδιακά πιο αυστηροί. Κι αυτό γιατί η ύπαρξη της απαγόρευσης της μετανάστευσης δεν είναι η απαγόρευση ενός απλού προϊόντος, αλλά η απαγόρευση της ανθρώπινης εργασίας- του εμπορεύματος των εμπορευμάτων. Όταν οι εργάτες απαγορεύονται, η ύπαρξή τους εντάσσεται στο καθεστώς του αναλώσιμου. Όταν οι άνθρωποι που σχημάτιζαν τις ουρές επιλογής μεταναστών δούλευαν πια στις φάμπρικες, κατάλαβαν ότι η επιλογή τους έγινε με τα ίδια κριτήρια και την ίδια διαδικασία του τμήματος ελέγχου ποιότητας προϊόντων.
Άννα Β.
Υ.Γ. Τον Φλεβάρη του 1943 δημοσιεύτηκε διάταγμα πολιτικής επιστράτευσης περί «υποχρεωτικής εργασίας του αστικού πληθυσμού» από την δοσίλογη ελληνική κυβέρνηση για λογαριασμό των Γερμανών. Το ΕΑΜ κινητοποιείται και στις 24 Φλεβάρη με την απεργία των εργατοϋπαλλήλων και φοιτητών, πάνω από 100.000 διαδηλώνουν στην Αθήνα. Μπαίνουν στο υπουργείο εργασίας, καίνε μέρος από τα αρχεία του και παίρνουν τρόφιμα που βρίσκουν στα υπόγειά του. Πολλοί σκοτώνονται, όμως πετυχαίνουν την αναβολή της επιστράτευσης και αύξηση των μισθών. Οι Γερμανοί θα επιμείνουν. Στις 5 του Μάρτη γενική απεργία θα ματαιώσει οριστικά τα σχέδια της επιστράτευσης και θα πετύχει να μην πάει ούτε ένας εργάτης, ούτε ένας στρατιώτης για τη Γερμανία. Πάνω από 200.000 κόσμος με πλακάτ: «Κάτω η επιστράτευση», «Ζήτω το ΕΑΜ», «Θάνατος στο Λογοθετόπουλο και στους άλλους φασίστες» συμμετέχουν σε συμπλοκές με τους Έλληνες οπαδούς και υπαλλήλους της δοσίλογης κυβέρνησης. Ο όχλος μπαίνει στο υπουργείο εργασίας και καίει τους καταλόγους της επιστράτευσης.
Πηγή: https://2467kollontai.wordpress.com/2015/04/26/%ce%bf%ce%b9-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%87%cf%84%ce%b9%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%cf%83%ce%bc/
