Πέθανε ο Μάνος Ελευθερίου

Πέθανε ο Μάνος Ελευθερίου

 

Πέθανε τα ξημερώματα της Κυριακής σε ηλικία 80 ετών, από ανακοπή καρδιάς, ο σπουδαίος Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος Μάνος Ελευθερίου.

Ο Μάνος Ελευθερίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ερμούπολη της Σύρου. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός. Σε ηλικία 14 ετών ήρθε με την οικογένειά του από τη Σύρο στην Αθήνα και τα πρώτα επτά χρόνια έμειναν στο Χαλάνδρι. Παρακολούθησε μαθήματα στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου ως ακροατής, ενώ το 1956 γράφτηκε στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Σταυράκου.

Στα Ιωάννινα, όπου βρέθηκε για τη στρατιωτική του θητεία, άρχισε να γράφει θεατρικά έργα και ποιήματα. Το 1962 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Συνοικισμός». Την ίδια εποχή έγραψε τους πρώτους στίχους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και «Το τρένο φεύγει στις 8.00», που αργότερα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης. Τον Οκτώβρη του 1963 άρχισε να εργάζεται στο «Reader’s Digest», όπου και παρέμεινε για τα επόμενα δεκαέξι χρόνια. Στο μεταξύ κυκλοφόρησαν τα δύο πρώτα του βιβλία με διηγήματα, «Το διευθυντήριο» και «Η σφαγή».

Το 1964 κάνει το ντεμπούτο του στην ελληνική δισκογραφία. Συνεργάστηκε με τον συνθέτη Χρήστο Λεοντή, καθώς και τον Μίκη Θεοδωράκη. Τα συγκεκριμένα τραγούδια πρωτοκυκλοφόρησαν το 1970 στο Παρίσι. Συνεργάστηκε με τον Δήμο Μούτση (Αγιος Φεβρουάριος, 1971) και με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στο δίσκο «Θητεία», του οποίου η ηχογράφηση άρχισε το Νοέμβρη του 1973, διακόπηκε από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και τελικά κυκλοφόρησε το 1974, με τη Μεταπολίτευση.

Κατά καιρούς είχε συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους Έλληνες συνθέτες, όπως με τον συνθέτη Σταύρο Κουγιουμτζή και τον τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα, καθώς και με τον Θανάση Γκαϊφύλλια στην «Ατέλειωτη Εκδρομή», τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Γιάννη Σπανό, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, τον Αντώνη Βαρδή και πολλούς άλλους. Παράλληλα έγραφε και εικονογραφούσε παραμύθια για παιδιά και επιμελήθηκε την έκδοση λευκωμάτων με θέμα τη Σύρο: «Ενθύμιον Σύρας», «Θέατρο στην Ερμούπολη», κ.ά.

Τη δεκαετία του ’90 αρθρογραφούσε και συγχρόνως έκανε ραδιοφωνικές εκπομπές στον «Αθήνα 9,84» και στο «Δεύτερο Πρόγραμμα». Το 1994 εξέδωσε την πρώτη του νουβέλα, με τίτλο «Το άγγιγμα του χρόνου». Το 2004 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα («Ο Καιρός των Χρυσανθέμων») που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2005. Το 2013, ο Μάνος Ελευθερίου βραβεύθηκε για τη συνολική προσφορά του από την Ακαδημία Αθηνών.

 

 

 

 

https://www.902.gr/eidisi/politismos/164349/pethane-o-manos-eleytherioy

 

 

 

 

4 σχόλια

  1. Praxis Review Απάντηση

    Αντίο…..

    https://www.youtube.com/watch?v=lG6h5NwsTek

    https://www.youtube.com/watch?time_continue=10&v=UpJsHFFF2WU

    https://www.youtube.com/watch?v=Wp-tftcJKEs

    https://www.youtube.com/watch?v=Hp7BxPB-OwI

    https://www.youtube.com/watch?v=Eds_ME_Ww6I

    https://www.youtube.com/watch?v=6LW_ADJkYdk

    https://www.youtube.com/watch?v=TI9cnoHcECQ

    https://www.youtube.com/watch?v=eFY2ItIytk8

    https://www.youtube.com/watch?v=T74FoacSuC8

    https://www.youtube.com/watch?v=JXwG1KlY8mY

    https://www.youtube.com/watch?v=3-c9duSGB9Q

    Η προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης μιας δήλωσης του Μάνου Ελευθερίου (που πέθανε μόλις πριν από λίγες ώρες) από τον ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιώσει την πολιτική του είναι απλά ένα δείγμα του πραγματικού του προσώπου.

    Ο βόθρος της σοσιαλδημοκρατίας και γενικότερα της αστικής πολιτικής στις πιο χαρακτηριστικές του στιγμές. Απατεώνες και σαλτιμπάγκοι, γλείφτες και υπηρέτες της αστικης εξουσίας, ψηφοθήρες,καρεκλοκένταυροι και γραφειοκράτες καπηλευτές της ιστορίας του εργατικού κινήματος και των αγώνων του Ελληνικού λαού, ακόμα και των νεκρών ποιητών που, λίγες ώρες μετά τον θάνατο τους, γίνεται προσπάθεια να εμφανιστούν ως σύμβολα της……πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ ( δηλαδή της πολιτικής με μνημόνια, ΝΑΤΟ, τρομονόμους κλπ).

    Δεν υπάρχει κανένα όριο ούτε φρένο σε αυτόν τον κατήφορο.

    Πραγματικά οι ιδανικοί δήθεν “ανταγωνιστές” της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων αστικών κομμάτων στο στημένο παιχνίδι της αστικής εξουσίας (που έχει και την αντίστοιχη ¨ηθική” του)….

  2. Left G700 Απάντηση

    Ένα άγνωστο ποίημα του Μάνου Ελευθερίου που αλίευσα αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο. Είναι γραμμένο για τον αδικοχαμένο Βαγγέλη Γιακουμάκη, το 2015, όταν ο Ελευθερίου ήταν 77 (εβδομήντα επτά!) χρονών, και το βρήκα χωρίς τίτλο.

    ~~~~~~~~~~

    Πώς είναι ο έρωτας γραμμένος στο πετσί μας.
    Με γράμματα άραγε ή μαύρους αριθμούς.
    Αίμα θηλάζει κι η Ελλάδα κι η ζωή μας
    Μα οι εχθροί μας πίνουν μόνο αγιασμούς.

    Των δράκων γάλα, δηλαδή. Και το φαρμάκι.
    Κρίμα. Δεν γνώρισες τον Κώστα Καρυωτάκη.
    Στους ουρανούς θ’ αναγνωρίσουνε ποιος ήσουν. Ξέρουν αυτοί. Το φωτοστέφανο χρυσό.
    Φώτιζες νύχτες των ανθρώπων που θα ζήσουν κι έχουν και θάνατο και φως μισό μισό.

    Όχι τσεκούρι και μπαλτάς. Μήτε και σφαίρα.
    Μ’ ένα σουγιά που κόβει φλέβες στον αέρα.
    Με του Μακμπέθ πήγες τις μάγισσες, στους βάλτους να βρεις πώς σμίγει το χρυσάφι με χαλκό
    κυνηγημένος απ’ το σώμα σου κοντά τους αλλά ποιος δαίμονας ξορκίζει το κακό.

    Δεν παραστάθηκαν Απόστολοι εκ περάτων
    Κι ας πήραν όψη τα μυστήρια των πραγμάτων.
    Τι συζητούσες στον Αγρό του Κεραμέως στους κήπους του αίματος σαν μια σταλαγματιά.
    Για στρατηλάτης δεν σου πήγαινε γενναίος μήτε τσιράκι στων τραμπούκων τη στρατιά.

    Επαρχία, επαρχία, όλα τα σφάζεις.
    Λυσσάς και ράβεις και κεντάς κι όλο σπαράζεις.
    Ο Γκρέκο εδώ, ο Λόρκα εκεί. Ποιος θα κερδίσει. Τους ξέρεις άραγε να ρίξεις μια ματιά.
    Και τώρα ποιος από τους δυο θα ζωγραφίσει την ομορφιά σου, σαν την άγρια νυχτιά.

    Σ’ άγγιξαν άραγε τα φίδια κι οι αράχνες.
    Τι μυστικά σού είπε το φως μέσα στις πάχνες.
    Αθώοι όλοι. Σε μια χώρα των αθώων. Δεν σε γνωρίσαμε να πιούμε έναν καφέ,
    δυο τρεις κουβέντες για τους άθλους των ηρώων, γι’ αυτούς που ζούνε συντροφιά μ’ έναν χαφιέ.

    Λυσσούν να σ’ έβρουν τα σκυλιά. Λυσσούν οι σκύλοι.
    Κι η ομερτά στις καφετέριες καντήλι.
    Πώς να σου γράψω, το λοιπόν, βιογραφία αφού οι λέξεις μου είναι μόνο της βροχής.
    Ποτέ το μπλε δεν το χωρά δικογραφία. Θυμίζει σύλληψη κι εκτέλεση εποχής.

    Είμαστε άρρωστοι βαριά από νοσταλγία.
    Μας περιμένουν τα τσιγκέλια στα σφαγεία.

    Μάνος Ελευθερίου
    Μάρτης 2015

    ~~~~~~~~~~

    Κι ένα πολύ ωραίο τραγούδι τού Κραουνάκη, πιο πρόσφατο από αυτά που βάλατε εσείς, σε καταπληκτικούς στίχους τού Ελευθερίου:

    Χρόνια σαν τριαντάφυλλα

  3. Praxis Review Απάντηση

    Ευχαριστούμε για το σχόλιο και την αποστολή των κειμένων και του τραγουδιού….

Γράψτε απάντηση στο Left G700 Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *