Αν ρωτήσεις ένα προς ένα αυτά τα παιδιά, θα σου πουν ότι δε θα πήγαιναν ποτέ να υπηρετήσουν στον αλβανικό στρατό, όμως πήγαν να υπηρετήσουν στον ελληνικό στρατό. Δεν επιλέγουν «πατρίδα», αλλά επιλέγουν χρησιμοθηρικά αυτό που βολεύει τη ζωή τους. Στην Ελλάδα γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, εδώ πήγαν σχολείο, εδώ είναι οι φίλοι τους, εδώ θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν, να κάνουν οικογένεια. Μιλούν τέλεια ελληνικά, ενώ τα αλβανικά τους είναι λειψά. Στις περισσότερες περιπτώσεις ξέρουν μόνο να τα μιλούν, όχι όμως και να τα γράφουν. Εχουν αλλάξει ακόμα και τα μικρά τους ονόματα, χρησιμοποιώντας ελληνικά ονόματα.

Η αλβανική καταγωγή γι’ αυτά τα παιδιά είναι περισσότερο ένα στοιχείο κουλτούρας, παρά ένα στοιχείο εθνικισμού ή έστω εθνικής περηφάνιας. Οι περισσότεροι δε γνωρίζουν καν την αλβανική ιστορία ή τη γνωρίζουν τσάτρα-πάτρα, σύμφωνα με ό,τι άκουσαν από τους γονείς και τους συγγενείς τους. Βλέπετε, το ελληνικό κράτος εφάρμοσε μια τακτική γενιτσαρισμού απέναντι στους μετανάστες από την Αλβανία, όταν αυτοί άρχισαν να έρχονται μαζικά στην Ελλάδα, τη δεκαετία του ’90. Για να μπορέσουν να γλιτώσουν τις διώξεις και να βρουν μια δουλειά, έπρεπε να δηλώνουν «βορειοηπειρώτες». Πλήρωναν λεφτά στη μαφία του Αργυρόκαστρου (όπου υπήρχε ελληνικό προξενείο), για να πάρουν μια βίζα με ψεύτικο όνομα που να παραπέμπει σε «ελληνική καταγωγή». Ο Εριόλ γινόταν Γιάννης και ο Φατμίρ Γιώργος. Ποιος δεν τα ξέρει αυτά; Οι αλβανοί μετανάστες ζουν δίπλα μας, στις ίδιες γειτονιές μ’ εμάς, και πλέον η παλιά εθνικιστική και ρατσιστική προκατάληψη για τους «κλέφτες, βιαστές και εγκληματίες Αλβανούς» έχει σε σημαντικό βαθμό διαλυθεί.

Ο εθνικοφασισμός, όμως, δεν εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο. Τυπικός εκπρόσωπος της εθνικιστικής ακροδεξιάς ο Καμμένος, άδραξε την ευκαιρία για να βγει μπροστά στο εκλογικό του ακροατήριο και να αυτοϋποδειχτεί ως φύλακας των «εθνικών ιδεωδών». Ενώ το ΓΕΣ περιέγραψε μια μεταχείριση των νεοσύλλεκτων χωρίς ποινικό σκέλος, ο Καμμένος βάφτισε τους νεοσύλλεκτους… εκπρόσωπους του αλβανικού εθνικισμού, που συντονίζονται με το… σκοτεινό σχέδιο του Εντι Ράμα και διέταξε να τους επιβληθούν οι αυστηρότερες ποινές, βάσει του Στρατιωτικού Κώδικα (στρατοδικείο δηλαδή). Δήλωσε επίσης ότι θα ερευνηθεί πώς οι ίδιοι αλλά και οι γονείς τους έλαβαν την ελληνική υπηκοότητα (πώς ξέρει ότι έχουν υπηκοότητα οι γονείς;) και κατέληξε με την εθνικιστική κορόνα: «Οποιος δεν αισθάνεται Ελληνας, καλό θα ήταν να γυρίσει πίσω στην πατρίδα του»!

Και οι συριζαίοι; Μούγκα στη στρούγκα. Αυτοί, οι τόσο ευαίσθητοι σε τέτοια ζητήματα, εκπρόσωποι για δεκαετίες μιας κοσμοπολίτικης-αντιεθνικιστικής αντίληψης, δε θέλουν να τα χαλάσουν με τον ακροδεξιό κυβερνητικό συνεταίρο τους, ούτε θέλουν να βρεθούν απέναντι στον εθνικοφασιστικό εσμό που συνεχώς κατασκευάζει νέους «εσωτερικούς εχθρούς». Η διαχείριση της αστικής εξουσίας διαφθείρει σε όλα τα επίπεδα. Ακόμα και στο επίπεδο της πιο στοιχειώδους ηθικής.