Νέοι της Σιδῶνος

 

 

Κανονικὰ δὲν πρέπει νἄχουμε παράπονο

Καλὴ κι ἐγκάρδια ἡ συντροφιά σας, ὅλο νιάτα,

Κορίτσια δροσερά- ἀρτιμελῆ ἀγόρια

Γεμάτα πάθος κι ἔρωτα γιὰ τὴ ζωὴ καὶ γιὰ τὴ δράση.

Καλά, μὲ νόημα καὶ ζουμὶ καὶ τὰ τραγούδια σας

Τόσο, μὰ τόσο ἀνθρώπινα, συγκινημένα,

Γιὰ τὰ παιδάκια ποὺ πεθαίνουν σ᾿ ἄλλην Ἤπειρο

Γιὰ ἥρωες ποὺ σκοτωθῆκαν σ᾿ ἄλλα χρόνια,

Γιὰ ἐπαναστάτες Μαύρους, Πράσινους, Κιτρινωπούς,

Γιὰ τὸν καημὸ τοῦ ἐν γένει πάσχοντος Ἀνθρώπου.

Ἰδιαιτέρως σᾶς τιμᾷ τούτη ἡ συμμετοχὴ

Στὴν προβληματικὴ καὶ στοὺς ἀγῶνες τοῦ καιροῦ μας

Δίνετε ἕνα ἄμεσο παρὼν καὶ δραστικό- κατόπιν τούτου

Νομίζω δικαιοῦσθε μὲ τὸ παραπάνω

Δυὸ δυό, τρεῖς τρεῖς, νὰ παίξετε, νὰ ἐρωτευθεῖτε,

Καὶ νὰ ξεσκάσετε, ἀδελφέ, μετὰ ἀπὸ τόση κούραση.

 

 

(Μᾶς γέρασαν προώρως Γιῶργο, τὸ κατάλαβες;)

 

 

Πηγή: http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/manolhs_anagnwstakhs_poems.htm#%CE%9D%CE%95%CE%9F%CE%99_%CE%A4%CE%97%CE%A3_%CE%A3%CE%99%CE%94%CE%A9%CE%9D%CE%9F%CE%A3