Το άρθρο 2 είναι η ευρωΝΑΤΟική σφραγίδα στη συμφωνία
Ενα από τα ξοφλημένα επιχειρήματα με τα οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να απαντήσει στην εμπεριστατωμένη κριτική του ΚΚΕ ότι η συμφωνία με την ΠΓΔΜ έχει τη σφραγίδα ΝΑΤΟ – ΕΕ κι ότι επιβάλλεται από το στόχο της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης», όπου η Ελλάδα διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι το εξής: «Η συμφωνία καμιά σχέση δεν έχει με την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, επειδή αυτή αποτελεί έτσι κι αλλιώς επιθυμία του γείτονος λαού. Οπότε, της ελληνικής κυβέρνησης δεν της πέφτει λόγος».
Μάλιστα, όπως κατήγγειλε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, από το βήμα της Βουλής, ο πρωθυπουργός «έσκιζε τα ρούχα του» σε παλιότερες ενημερώσεις ότι η συμφωνία που επιδίωκε με την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ δεν συμπεριλαμβάνει όρους για την ένταξη της γείτονος στο ΝΑΤΟ και ότι είναι μια συμφωνία άσχετη με το στόχο της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης».
«Κυριακή κοντή γιορτή» λέει ο λαός και πριν από λίγες μέρες, με τη δημοσιοποίηση της συμφωνίας, αποκαλύφθηκαν το ψέμα και τα πραγματικά «ελατήρια» που κινούν την υπογραφή της. Κι αυτά δεν είναι άλλα από την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, και μάλιστα άμεσα, με την επιτάχυνση της ενταξιακής διαπραγμάτευσης από τις επόμενες Συνόδους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του ΝΑΤΟ, στις 28 – 29 Ιούνη και στις 11 – 12 Ιούλη, αντίστοιχα.
Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο οι «εγγυήσεις» από την πλευρά της Ελλάδας ότι θα στηρίξει την ένταξη της ΠΓΔΜ στους δύο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως και τα χρονοδιαγράμματα της ενταξιακής διαδικασίας, καταγράφονται αναλυτικά στο άρθρο 2 της συμφωνίας, που στην πραγματικότητα χαρακτηρίζει το συνολικό της περιεχόμενο.
Μάλιστα, από τα πρώτα μέτρα της συμφωνίας που τίθενται σε εφαρμογή, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας έγκρισης από το Κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ, είναι η αποστολή επιστολής από την ελληνική κυβέρνηση προς το ΝΑΤΟ ότι αποδέχεται να ξεκινήσει η διαδικασία ένταξης της ΠΓΔΜ στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό με το νέο όνομα «Βόρεια Μακεδονία». Η επιστολή αυτή αναμένεται μέχρι το τέλος της βδομάδας.
Το άρθρο 2 της συμφωνίας
Για του λόγου το αληθές, ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο 2 της συμφωνίας:
«ΑΡΘΡΟ 2
Το Πρώτο Μέρος (σ.σ. Ελλάδα) συμφωνεί να μην αντιταχθεί στην υποψηφιότητα ή την ένταξη του Δεύτερου Μέρους, υπό το όνομα και τις ορολογίες του Αρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας, σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς Οργανισμούς και θεσμούς, όπου το Πρώτο Μέρος είναι μέλος.
Το Δεύτερο Μέρος (σ.σ. ΠΓΔΜ) θα επιδιώκει ένταξη σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς Οργανισμούς και θεσμούς υπό το όνομα και τις ορολογίες του Αρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας.
Από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας κατ’ εφαρμογή του Αρθρου 1 αυτής, το Πρώτο Μέρος θα κυρώσει οποιαδήποτε Συμφωνία εισδοχής του Δεύτερου Μέρους σε διεθνείς Οργανισμούς, στους οποίους το Πρώτο Μέρος είναι μέλος.
Ειδικότερα αναφορικά με τις διαδικασίες ενσωμάτωσης του Δεύτερου Μέρους στην ΕΕ και τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), τα ακόλουθα θα ισχύσουν
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9889868
Αυτό το κυβερνητικό επιχείρημα που γράφει ο Ριζοσπάστης ότι:
«Η συμφωνία καμιά σχέση δεν έχει με την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, επειδή αυτή αποτελεί έτσι κι αλλιώς επιθυμία του γείτονος λαού. Οπότε, της ελληνικής κυβέρνησης δεν της πέφτει λόγος».
Δεν ακούγεται μόνο από την κυβέρνηση αλλά και από άλλες πλευρές (αυτοαποκαλούμενες αντικυβερνητικές) που φανερά η όχι καταλήγουν στην στήριξη η ανοχή της συμφωνίας στο όνομα της αναγνώρισης της Β.Μακεδονίας και της αντιπαράθεσης στον εθνικισμό.
Τόσο αυτά που γράφει το άρθρο όσο και η όλη διαδικασία της συμφωνίας δείχνουν ότι όλα αυτά δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.
Το ΚΚΕ έκανε πολύ καλά και δεν στήριξε την συμφωνία και αυτό θα φανεί και στο μέλλον. Η ιστορία του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε και των αστικών τάξεων των Βαλκανίων είναι εγγύηση για αυτό.
Για την αναγκαία αναγνώριση Μακεδονικής γλώσσας και εθνότητας έχουν γραφτεί και δημοσιευτεί αρκετά στο ιστολόγιο αυτές τις μέρες. Και είναι πράγματι ένα θέμα στο οποίο φαίνεται ότι υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα.
Αναγνώριση όμως που δεν έχει σχέση με ιμπεριαλιστικές συμφωνίες. Και ούτε μπορεί να είναι δικαιολογία για την στήριξη τους, πολύ περισσότερο για τον “αντικομμουνιστικό αγών” που-για άλλη μια φορά-έχει εξαπολυθεί στο διαδίκτυο με πρόσχημα την μια ή την άλλη θέση του ΚΚΕ. Και που την ώρα που γίνονται όλα αυτά στην Ελλάδα και την περιοχή ιεραρχεί σαν προτεραιότητα τις τζάμπα διαδικτυακές επιθέσεις και την φτηνή επιχειρηματολογία απέναντι στην μόνη δύναμη που παρεμβαίνει με μαζικούς όρους στο ταξικό κίνημα της εργατικής τάξης στην Ελλάδα…
Όσο για διάφορους που ασυμβίβαστα κατακευρανώνουν τον καπιταλισμό, το ΚΚΕ, την συμβιβασμένη εργατική τάξη, τους μικροαστούς ή οτιδήποτε άλλο ανάμεσα σε ηλεκτρονικές διαφημίσεις εταιρειών για ρούχα, έπιπλα, εστιατόρια κλπ -που έχουν στα site τους, με τον προφανή στόχο να συμπληρώσουν προσωπικό εισόδημα από την “επαναστατική” κριτική (όσο αναγκαίο και αν είναι), τι να πεί κανείς…
Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή, άμα δεν ντρέπεσαι…
Υ.Γ Προφανώς δεν λέμε εδώ για τα -δηλωμένα-“επαγγελματικά” site και περιοδικά, όπου εκεί, με ότι συζήτηση μπορεί να γίνει, οι συνθήκες είναι διαφορετικές…