Τελικά δολοφονήθηκε ή όχι ο Λόρκα; Ή πώς το ΒΗΜΑ ξαναγράφει την ιστορία

 

 

Τελικά δολοφονήθηκε ή όχι ο Λόρκα; Ή πώς το ΒΗΜΑ ξαναγράφει την ιστορία

 

 

Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης

 

«Έρευνα για τον θάνατο του ισπανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, ο οποίος πιστεύεται ότι εκτελέστηκε από δυνάμεις προσκείμενες στον στρατηγό Φρανθίσκο Φράνκο το 1936, ξεκίνησε δικαστής στην Αργεντινή.

Η τύχη του Γκαρθία Λόρκα παραμένει άγνωστη αφότου οι ανασκαφές, το 2009, σε περιοχή κοντά στην ισπανική Γρανάδα όπου θεωρούνταν ότι είχε ταφεί, δεν έφεραν κανένα στοιχείο» (ΒΗΜΑ 18/8/2016).

Η τύχη του Λόρκα ούτε άγνωστη είναι ότι πιστεύεται ότι δολοφονήθηκε «από δυνάμεις προσκείμενες στον στρατηγό Φρανθίσκο Φράνκο το 1936». Ο Λόρκα δολοφονήθηκε από φασίστες (φαλαγγίτες του δικτάτορα Φράνκο) το 1936 (συνελήφθη στις 17 Αυγούστου). Δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική «Μαύρη ομάδα» την πιο δραστήρια και πιο σκληρή ομάδα καταστολής που διηύθυνε ο καθολικός βουλευτής Ραμόν Ρουίθ Αλόνσο.

Και αυτή η αναφορά «από δυνάμεις προσκείμενες στον στρατηγό Φρανθίσκο Φράνκο»!!! Ούτε φασίστες, ούτε δικτάτορας. Απλά στρατηγός Φράνκο. Έτσι σβήνουμε την ιστορική μνήμη. Ετσι αθωώνουμε το φασισμό για τα εγκλήματά του.

Ο Λόρκα δολοφονήθηκε την επαύριον της φασιστικής αντεπαναστατικής εξέγερσης του Φράνκο, από φασίστες.

Καταλήγει το άρθρο με μια περίεργη διατύπωση το άρθρο:

«Ο ισπανικός εμφύλιος άνοιξε την αυλαία τού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν η ναζιστική Γερμανία και η φασιστική Ιταλία εξόπλισαν και χρηματοδότησαν τις δυνάμεις του Φράνκο. Ο ηγέτης της Σοβιετικής Ενωσης Ιωσήφ Στάλιν από την πλευρά του στήριξε τους κομμουνιστές που μάχονταν εναντίον τους.

Ιστορικοί εκτιμούν ότι περίπου 500.000 άνθρωποι, και από τα δύο στρατόπεδα, έχασαν τη ζωή τους, ενώ μετά το τέλος του εμφυλίου, δεκάδες χιλιάδες εχθροί του Φράνκο δολοφονήθηκαν ή φυλακίστηκαν».

Μια θολή εικόνα της ιστορίας και εφαρμογή της θεωρίας των δύο άκρων.

Ο εμφύλιος ξεκίνησε με την φασιστική αντεπαναστατική εξέγερση του Φράνκο τον Ιούλη του 1936 ενάντια στην νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου (αριστερών και φιλελεύθερων δυνάμεων, συμμετέχουν και κομμουνιστές). Χωρίς την υποστήριξη Ιταλών φασιστών και Γερμανών ναζιστών το κίνημα αυτό δε θα νικούσε. Και οι υπόλοιπες «μεγάλες δυνάμεις» με τη λογική της «μη επέμβασης» ουσιαστικά στήριζαν το Φράνκο γιατί στερούσε από τη Δημοκρατική Ισπανία τη δυνατότητα να εφοδιαστεί τα απαραίτητα από το εξωτερικό. Μόνη βοήθεια η Δημοκρατική Ισπανία από τη Σοβιετική Ένωση (και όχι από τον Στάλιν).

Βέβαια η διατύπωση εξυπηρετεί τον υπαινιγμό στα δύο άκρα.

Το «σήριαλ» με την τύχη του Λόρκα είναι παλιό και απλά το ξαναζεσταίνει:

«Η τύχη του Γκαρθία Λόρκα παραμένει άγνωστη αφότου οι ανασκαφές, το 2009, σε περιοχή κοντά στην ισπανική Γρανάδα όπου θεωρούνταν ότι είχε ταφεί, δεν έφεραν κανένα στοιχείο.

Καθώς η ισπανική Δικαιοσύνη διέκοψε τις όποιες προσπάθειες, δράση ανέλαβε η ισπανική οργάνωση ανθρώπινων δικαιωμάτων Ένωση για την Ανάκτηση της Ιστορικής Μνήμης, η οποία ζήτησε από την αργεντινή ομοσπονδιακή δικαστή Μαρία Σερβίνι να αναλάβει την υπόθεση.

«Η υπόθεση έχει ενσωματωθεί σε έρευνα της δικαστού Μαρία Σερβίνι περί εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη», αναφέρει σε ανακοίνωσή της στο Facebook η οργάνωση».

Το γεγονός ότι δε βρέθηκε ποτέ ο τάφος του ποιητή και δεν υπάρχει μια ομολογία για τη δολοφονία του, ήταν η βάση να κατακλυστεί ο τύπος της εποχής και μεταγενέστερα με υποτιθέμενες ειδήσεις για τον τόπο ταφής του, αλλά και πιθανές εξηγήσεις για τη δολοφονία του. Τα σχετικά δημοσιεύματα διαδέχονται το ένα το άλλο, χωρίς επί της ουσίας να προσφέρουν κάποια ουσιαστική πληροφόρηση.

Το τι έγινε εκείνο το βράδυ μπορεί κανείς να μην το ομολόγησε μα για την κοινωνία της Γρανάδας το Βιθνάρ ήταν η ντροπή των κατοίκων της  πόλης. Ηταν γνωστό και αναμφισβήτητο γεγονός ότι εκεί δολοφονήθηκε ο Φ.Γ. Λόρκα.

Ο Νίκος Εγγονόπουλος ενοχλημένος από τον τρόπο που ο Τύπος ασχολείται με το θέμα, συνθέτει, λοιπόν, ένα ποίημα που με τον μακροσκελή τίτλο του μιμείται τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τους τίτλους των άρθρων που υπόσχονται «νέες» πληροφορίες, χωρίς να έχουν στην πραγματικότητα να προσθέσουν τίποτε το καινούριο στην υπόθεση της δολοφονίας.

Έτσι, ο ποιητής τιτλοφορεί το ποίημά του «Νέα περί του θανάτου του Ισπανού ποιητού Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα…», ειρωνευόμενος τα τεχνάσματα των δημοσιογράφων, που με κάθε τρόπο επιχειρούν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των αναγνωστών τους.

Οσον αφορά την εύρεση του τάφου του Λόρκα. Είναι ένα ζητούμενο, όπως και η ανεύρεση χιλιάδων ομαδικών τάφων που υπάρχουν σε όλη την Ισπανία, με ανθρώπους που οι φασίστες δολοφόνησαν.

Παρότι πριν λίγα χρόνια ψηφίστηκε ο περίφημος νόμος για την Ιστορική Μνήμη που έδινε το δικαίωμα της αναζήτησης, ήταν τέτοιες οι αντιδράσεις που ουσιαστικά κατέστη ανενεργός. Ελάχιστες οικογένειες κατάφεραν  να βρουν τα άστα των δικών τους ανθρώπων.

Πρόσφατα μια δικαστίνα από την αργεντινή ανέλαβε να βρει τον τάφο του Φ.Γ. Λόρκα.

Οψόμεθα…

 

 

Αναδημοσίευση απο: http://atexnos.gr/%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%b4%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%86%ce%bf%ce%bd%ce%ae%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%ae-%cf%8c%cf%87%ce%b9-%ce%bf-%ce%bb%cf%8c%cf%81%ce%ba%ce%b1-%ce%ae-%cf%80%cf%8e%cf%82/#prettyPhoto

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *