Το μαζούτ του μέλλοντος μας

 

Το μαζούτ του μέλλοντος μας

 

 

 

Δεν πέρασαν πολλές μέρες από τις πυρκαγιές του καλοκαιρίου και μια νέα οικολογική καταστροφή ήρθε να χτυπήσει την Αττική. Μετά απο ναυάγιο δεξαμενόπλοιου έξω από τη Σαλαμίνα, εξαπλώθηκε  πετρελαιοκηλίδα σε μεγάλο μέρος του Σαρωνικού.

Σύμφωνα με όσα μεταδίδονται απο τα ΜΜΕ, στη Σαλαμίνα η πίσσα καλύπτει μια περιοχή περίπου 4 χλμ. Η κατεύθυνση της πετρελαιοκηλίδας είναι νότια-νοτιοανατολική, δηλαδή από την ζώνη του Πειραιά μέχρι και το Ελληνικό και τη Γλυφάδα. Εκτιμάται ότι περίπου 400 τόνοι μαζούτ και ντήζελ έχουν διαρρεύσει στη θάλασσα, ενώ στο φορτίο του δεξαμενόπλοιου υπάρχουν ακόμη 2.000 τόνοι.  Το πλοίο βυθίστηκε χωρίς να υπάρχει πρόσκρουση ή έντονη θαλασσοταραχή ή τρικυμία. Ήταν ένα απο τα πολλά πλοία των εταιρειών  που πηγαινοέρχονται, σταθμεύουν η ανεφοδιάζονται  κοντά σε νησιά και κατοικημένες περιοχές.

Η  δράση των ιδιωτικών συμφερόντων, η έλλειψη υποδομών η η εκχώρηση τους σε ιδιώτες, με άλλα λόγια ο μαγικός κόσμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης και των επενδύσεων, που υποστηρίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ και όλα τα αστικά κόμματα, δεν καταστρέφει μόνο την μία βασική πηγή πλούτου, τους εργαζόμενους αλλά και την άλλη, το φυσικό περιβάλλον.  Και αυτό δεν αλλάζει με τα ψηφοθηρικά δάκρυα των αστικών κομμάτων για περιβαλλοντικές ευαισθησίες . Εξάλλου αυτές τις μέρες που συμβαίνει η καταστροφή στο Σαρωνικό, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ αγωνίζονται για το ποιός είναι ο καλύτερος ντίλερ για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Όμως, ακόμα και η υπόθεση Eldorado, η οποία έδωσε αφορμή για τα κυβερνητικά φούμαρα περί “αντίστασης” δεν έχει σχέση με κάποια περιβαλλοντική ευαισθησία, (όπως αναγκάστηκαν να ομολογήσουν όλα τα κυβερνητικά στελέχη) αλλά με το παζάρι για τα business plan και την μοιρασιά των κερδών με το κράτος, όπως προέβλεπαν οι συμβάσεις. Από την άλλη δεν χρειάζονται και πολλά λόγια για την ΝΔ και τις περιβαλλοντικές ευαισθησίες της, την  ΝΔ των “επενδύσεων χωρίς αστερίσκους”.

Πίσω απο την υποκρισία των αστικών κομμάτων, προβάλλει η ανάγκη για την συζήτηση και δράση για ένα τελείως διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης της παραγωγής και της οικονομίας, που δεν θα βασίζεται στην αναρχία των ιδιωτικών συμφερόντων-που είναι η εγγύηση για τις επόμενες οικολογικές καταστροφές – αλλά  στον κεντρικό (κρατικό και στη συνέχεια κοινωνικό) σχεδιασμό με βάση τις λαικές ανάγκες, με τους εργαζόμενους στην εξουσία.  Αλλιώς το μοντέλο του “παίρνουμε 300 ευρώ, αναπνέουμε μολυσμένη ατμόσφαιρα, βλέπουμε Survivor, κολυμπάμε σε μαζούτ και ντήζελ  και ψηφίζουμε όλοι μαζί ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ (και τα άλλα αστικά κόμματα) θα είναι το μέλλον για τις εργατικές και λαικές οικογένειες……..

 

 

 

Κατερίνα Μαργαρίτη

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *