Το κείμενο βρίσκεται στο “Β.Ι Λενιν-Για τον πόλεμο και την σοσιαλιστική επανάσταση”, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, σελ 254-255.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ
[Άπαντα, τόμ. 30, σελ. 223-224)
Η αστική τάξη και οι οπαδοί της στο εργατικό κίνημα, οι γκριτλιανοί, βάζουν συνήθως το ζήτημα έτσι: Ή καταρχήν αναγνωρίζουμε το χρέος της υπεράσπισης της πατρίδας ή αφήνουμε τη χώρα μας ανυπεράσπιστη.
Μια τέτοια θέση είναι ριζικά λαθεμένη. Στην πραγματικότητα το ζήτημα τίθεται έτσι: Ή θα σκοτωνόμαστε για τα συμφέροντα της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης ή θα προετοιμάζουμε συστηματικά την πλειοψηφία των εκμεταλλευομένων και τους εαυτούς μας, ώστε με μικρότερες θυσίες να πάρουμε τις τράπεζες, να απαλλοτριώσουμε την αστική τάξη, για να βάλουμε γενικά τέρμα και στην ακρίβεια και στους πολέμους
* * *
Η πρώτη θέση του ζητήματος είναι πέρα για πέρα αστική κι όχι σοσιαλιστική. Σ’ αυτή δεν παίρνεται υπόψη ότι ζούμε στην εποχή του ιμπεριαλισμού, ότι ο τωρινός πόλεμος είναι ιμπεριαλιστικός, ότι η Ελβετία σ’ αυτόν τον πόλεμο, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, δε θα πολεμήσει ενάντια στον ιμπεριαλισμό αλλά θα είναι με το μέρος του ενός ή του άλλου συνασπισμού των ιμπεριαλιστικών Δυνάμεων, δηλαδή στην πράξη θα είναι τσιράκι των μεν ή των δε μεγάλων αρπακτικών Δυνάμεων, ότι την ελβετική αστική τάξη από καιρό πια τη συνδέουν χιλιάδες νήματα με τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, αδιάφορο αν αυτό πραγματοποιείται διαμέσου του διχτιού των αμοιβαίων σχέσεων και της «αμοιβαίας συμμετοχής» ανάμεσα στις μεγάλες τράπεζες, είτε πρόκειται για εξαγωγή κεφαλαίου είτε για τη βιομηχανία που συνδέεται με τους περιηγητές και συντηρείται με τα λεφτά των ξένων εκατομμυριούχων είτε για την ξετσίπωτη εκμετάλλευση των χωρίς δικαιώματα ξένων έργατων κτλ.
Κοντολογής έχουν ξεχαστεί όλες οι βασικές θέσεις του σοσιαλισμού, όλες οι σοσιαλιστικές ιδέες, εξωραΐζεται ο αρπακτικός ιμπεριαλιστικός πόλεμος, η «δική μας» αστική τάξη ζωγραφίζεται με τη μορφή άκακου αμνού και οι ξεσκολισμένοι διευθυντές τραπεζών της σημερινής Ελβετίας με τη μορφή ηρωικών Γουλιέλμων Τέλων, ενώ κλείνονται ταυτόχρονα τα μάτια μπροστά στις μυστικές συνθήκες ανάμεσα στις ντόπιες και ξένες τράπεζες και τους διπλωμάτες.
Και όλο αυτό το απίθανο σύμφυρμα της αστικής ψευτιάς συγκαλύπτεται με μια ωραία «λαοφιλή» φράση που αποναρκώνει το λαό: «Υπεράσπιση της πατρίδας!»
Γράφτηκε στα γερμανικά το Δεκέμβρη του 1916.
Πρωτοδημοσιεύτηκε την 1η Απριλίου 1929 στην εφημερίδα Πράβντα, αρ.φυλ
Δημοσιεύεται σύμφωνα με το χειρόγραφο.
Μετάφραση από τα Γερμανικά.
