«Εθνικό σχέδιο» του κεφαλαίου

 

 

«Εθνικό σχέδιο» του κεφαλαίου

 

 

 

Μετά το πρόσφατο «καβγαδάκι» που έστησαν ΣΕΒ και ΓΣΕΕ για το… πώς θα μπορούσε να αποδώσει καλύτερα η αντεργατική επίθεση για τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, οι «κοινωνικοί εταίροι» ετοιμάζονται αύριο, υπό την ομπρέλα της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) και με τη συμμετοχή υπουργών της κυβέρνησης, να παρουσιάσουν «κοινή δήλωση» για το «Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο».

Σε μια προσπάθεια να «ξαναφρεσκάρουν» το χρεοκοπημένο «κοινωνικό διάλογο», την «κοινωνική συναίνεση» στους αντεργατικούς στόχους των μονοπωλίων, την απάτη ότι μπορεί να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη από την οποία να βγαίνουν κερδισμένοι και οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι εργαζόμενοι, η ΟΚΕ και οι «κοινωνικοί εταίροι» πασπαλίζουν το «Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο» με τη γνωστή απατηλή χρυσόσκονη, λέγοντας ότι στόχος του είναι «μια Ελλάδα που θα χαρακτηρίζεται από κοινωνική συνοχή, βιώσιμη ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη»…

Μια ματιά βέβαια στους άξονες του εν λόγω σχεδίου είναι αποκαλυπτική: Είναι ένας προς έναν οι στόχοι του κεφαλαίου για τη στήριξη της ανάκαμψης των κερδών του, στόχοι που προϋποθέτουν όχι μόνο τη μονιμοποίηση των αντεργατικών μέτρων της προηγούμενης περιόδου, αλλά και τη γενίκευση της αντιλαϊκής επίθεσης σε όλη την κλίμακα.

Μεταξύ άλλων, οι βασικοί άξονες του «Εθνικού Αναπτυξιακού Σχεδίου», όπως ήδη παρουσιάστηκαν από την ΟΚΕ, μιλούν για:

— «Οικονομικό περιβάλλον με δυνατότητα επικερδούς επιχειρηματικής δραστηριότητας», προϋποθέσεις για το οποίο αποτελούν η διαρκής επίθεση στους μισθούς των εργαζομένων, η ένταση της εκμετάλλευσης, η παραπέρα ενίσχυση της «ευελιξίας».

— «Διαμόρφωση ενός σταθερού και αναπτυξιακού φορολογικού συστήματος», δηλαδή παροχή νέων φοροαπαλλαγών και «ελαφρύνσεων» στο κεφάλαιο, την ώρα που εντείνονται η αντιλαϊκή φοροληστεία, οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί σε βάρος των εργατικών – λαϊκών νοικοκυριών, ενώ έχει ήδη ψηφιστεί το νέο τσεκούρωμα στο αφορολόγητο.

— «Δημιουργία μιας εξωστρεφούς οικονομίας», δηλαδή ακόμα μεγαλύτερος προσανατολισμός των καπιταλιστικών επιχειρήσεων στη διεθνή αγορά, συμμετοχή σε μεγάλα επενδυτικά σχέδια, ενίσχυση της θέσης τους στο διεθνή ανταγωνισμό, σε βάρος βέβαια των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και με ένταση της εκμετάλλευσης.

— «Δημόσια διοίκηση σύγχρονη και αποδοτική», δηλαδή ακόμα πιο προσαρμοσμένη στις σύγχρονες απαιτήσεις του κεφαλαίου, με ταυτόχρονη μεγαλύτερη απαλλαγή των μονοπωλίων και του κράτους τους από το «κόστος» της όποιας κάλυψης λαϊκών αναγκών, π.χ. σε Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση κ.ο.κ.

Το «Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο» είναι από την κορυφή έως τα νύχια το αντεργατικό σχέδιο του κεφαλαίου, γι’ αυτό οι άξονές του διαπερνούν το πρόγραμμα της κυβέρνησης και τον «αναπτυξιακό νόμο» που ψήφισε και υλοποιεί, διαπερνούν τις θέσεις όλων των αστικών κομμάτων.

Για να «τρέξει» απρόσκοπτα αυτό το σχέδιο και η νέα βάρβαρη επίθεση που φέρνει στα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα, επιχειρούν συντονισμένα να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου: Η κυβέρνηση νομοθέτησε το νέο χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα, αστικά δικαστήρια παίρνουν αποφάσεις ενάντια στο δικαίωμα της οργάνωσης των εργαζομένων, οι ηγεσίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καταψήφισαν με πάθος την απεργία ενάντια στο πολυνομοσχέδιο και την πρόταση του ΠΑΜΕ για πανεργατική απεργία για τις Συλλογικές Συμβάσεις, επιτίθενται με προκλητική επιχειρηματολογία στην ίδια την απεργία ως μορφή πάλης, ενώ η εργοδοσία εντείνει την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, αξιοποιώντας το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο, «εσωτερικούς κανονισμούς» και «αξιολογήσεις».

Μαζί με όλα αυτά επιχειρούν την ενεργό στράτευση των εργαζομένων στο σχέδιο του κεφαλαίου, μέσα από τη λεγόμενη «ενδυνάμωση του κοινωνικού διαλόγου».

Απάντηση σε αυτήν την επιχείρηση δίνουν οι ταξικές δυνάμεις, συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα, που ξεδιπλώνουν ήδη τη δράση τους, με οδηγό τις εργατικές ανάγκες και το αγωνιστικό σχέδιο του ΠΑΜΕ, για την άνοδο της οργάνωσης και της πάλης για αυτές, με αιχμή το κομβικής σημασίας μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων, την πάλη ενάντια στους πλειστηριασμούς.

Σε αυτό το πλαίσιο, σχεδιάζουν πλατιά καμπάνια ενημέρωσης και κινητοποίησης των εργαζομένων, οργανώνουν πολύμορφες πρωτοβουλίες, όπως οι κινητοποιήσεις στις 21 Φλεβάρη ενάντια στους πλειστηριασμούς, αλλά και απεργιακές κινητοποιήσεις, όπως η κλαδική απεργία που ανακοίνωσε χτες η Ομοσπονδία Οικοδόμων.

Απέναντι στις «φιέστες» των «κοινωνικών εταίρων», το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δίνει μάχη με κάθε πρόσφορο τρόπο, για να βάλουν μπροστά οι εργαζόμενοι το δικό τους σχέδιο!

 

 

 

https://www.rizospastis.gr

  

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *