Πληθαίνουν τις τελευταίες μέρες οι ανακοινώσεις και τα άρθρα στο διαδίκτυο για την αντιπαράθεση της Πλεύσης Ελευθερίας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ μετά από τις καταγγελίες της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Και φουντώνει και η κουβέντα στον μαγικό κόσμο του διαδικτύου. Το “αστυνομικό” μέρος της υπόθεσης είναι παντελώς αδιάφορο: η υπόθεση αυτή δεν έχει καμία σχέση με τους εργαζόμενους που έχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα να ασχοληθούν από τις αριστερές λασπομαχίες και ανθρωποφαγίες. Είναι όμως άλλο ένα παράδειγμα των γενικότερων χαρακτηριστικών αυτών των χώρων που, σε τελευταία ανάλυση, οφείλεται και στην πολιτική τους γραμμή και ταξική βάση. Συγκεκριμένα:
Όλοι γνωρίζουν ότι το μόρφωμα της “Πλεύσης Ελευθερίας” δεν είναι τίποτα άλλο από ένα απόκομμα του ΣΥΡΙΖΑ, απόκομμα δεξιάς σοσιαλδημοκρατικής κοπής, συγκροτημένο κατά βάση γύρω από την ηγεσία του, με συμπλήρωμα έναν αριστερό αντιμνημονιακό λόγο που δεν έχει, όπως δεν είχε και ποτέ, καμία συγκεκριμένη πρόταση για το εργατικό και λαικό κίνημα. Όπως και σε κάθε αστική πολιτική συγκρότηση, αυτή η έλλειψη συμπληρώνεται γύρω από την αρχηγό και την ηγεσία και τις ατέλειωτες ιστορίες της “δικαίωσης”, της “προδοσίας”, των “κέντρων” κλπ. Ένας τυπικός τρόπος άσκησης αστικής πολιτικής που είναι λάθος να αποδίδεται μόνο στα προσωπικά χαρακτηριστικά της προέδρου της Πλεύσης, αν και είναι αλήθεια ότι εδώ αυτά τα χαρακτηριστικά δημιουργούν ακραίες εκδοχές αυτού του μοντέλου. Τα ίδια όμως ακούγαμε και για τον ηγέτη Τσίπρα που μας “πρόδωσε” η και για άλλους αμετακίνητους μονιμάδες της αριστερής παραγοντικής τσάρκας, κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής. Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς με τις “αποκαλύψεις” σε μηναία βάση τέτοιων αντιπαραθέσεων: είναι τρόπος παρέμβασης.
Από την άλλη πλευρά, όλοι γνωρίζουν επίσης ότι στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά- και στο χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ιδιαίτερα-επικράτησε, κεντρικά αλλά και ανά περίπτωση, μια γραμμή “πολιτικής συνέχειας” με τον ΣΥΡΙΖΑ, σε μια λογική παρέμβασης στην αριστερή στροφή που υποτίθεται ότι εξέφραζαν τα εκλογικά ποσοστά του. Αυτή η γραμμή είχε και το αντίστοιχο περιεχόμενο, το “μεταβατικό πρόγραμμα” (μια αριστερή εκδοχή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή), το οποίο υποτίθεται ότι θα επέβαλε το κίνημα σε μια αριστερή κυβέρνηση. Είναι γνωστό επίσης πώς αυτός ο χώρος αντιμετώπισε το ΚΚΕ και γενικότερα όσους έδειχναν το αυτονόητο, ότι αυτή η γραμμή δεν είχε καμία βάση και λογική, πέρα απο το να δικαιολογήσει τον τυχοδιωκτισμό διάφορων παραγόντων της αριστεράς: σεχταρισμός, “δευτέρα παρουσία” κλπ.
Απόρροια ακριβώς αυτής της γραμμής ήταν το φαινόμενο διάφορων αντικαπιταλιστών παραγόντων που όποια πέτρα και να σήκωνες τους έβρισκες από κάτω: κανάλια, ραδιοσταθμοί τύπου “Κόκκινο”, περιοδικά, εκδόσεις κλπ, όλα από κοινού με μέλη η υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα του “αντισεχταρισμού” και της αριστεράς. Ήταν λοιπόν απολύτως αναμενόμενο αλλά και λογικό να βρεθούν-ακόμα και αν δεν έφταιγαν- στο επίκεντρο αντιπαραθέσεων αυτού του χώρου και των διασπάσεων του. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο μέλλον θα ακολουθήσουν και άλλες τέτοιες λασπομαχίες.
Πιο απλά: Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τoν τρώνε οι κότες.
Ας βγάλουν τα συμπεράσματα τους όσα ταξικά στοιχεία έχουν απομείνει σε αυτούς τους χώρους.
Κατερίνα Μαργαρίτη
αποτελεί ντροπή, αυτό το αρθρο, το οποίο η σεναριογράφος, πέρα από την άγνοια,τον φανατισμό, την μισαλοδοξία,είναι τραγική, και μάλιστα αυτοχαρακτηρίζεται και αριστερή,είναι ντροπή για το σάιτ, που δημοσιέυει συκοφαντίες, κακίες, που αποτελούν όνειδος ,και ντροπή .
Θανάση,
Το σχόλιο σου επιβεβαιώνει το κείμενο και τις απόψεις του για το γενικότερο κλίμα που περιγράφει. Για αυτό και το ανεβάσαμε. Κατανοητό ότι οι πολιτικές απόψεις του κειμένου μπορεί να μην ακούγονται ευχάριστα αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μας ενδιαφέρει . Επίσης, η συγγραφέας του κειμένου δεν αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερή.
https://praxisreview.gr/%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ac-%ce%b7-%ce%ba%ce%bf%ce%bc%ce%bc%ce%bf%cf%85%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82/
Το ίδιο ισχύει και για άλλα μέλη της συντακτικής επιτροπής. Υπάρχει κάτι χειρότερο απο το να μην ξέρεις που απευθύνεσαι. Να νομίζεις ότι ξέρεις.
Καλή συνέχεια.
Τα απομεινάρια και οι οπαδοί της συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ που γέμιζαν ασφυκτικά τα πάνελ της «ελπίδας που έρχεται» διαμαρτύρονται. Γιατί άραγε ; Η «διαμάχη» περί όνου σκιάς μεταξύ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της Κωνσταντοπούλου δεν είναι καν αριστερή διαμάχη ακόμη και με όρους του αποκόμματος αριστεράς «των ορφανών του Κύρκου». Δεν συνιστά παρά την αφόρητη δυσωδία ενός χυδαίου παραγοντισμού που ξεφτιλίζει και διαπομπεύει την αριστερά και το εργατικό κίνημα.
Τώρα που δεν ευρέθη τελικά η «Χαμένη Ατλαντίδα των σκισμένων μνημονίων » , τώρα που οι κοινοβουλευτικές και «εξωκοινοβουλευτικές» επιτροπές για το επονείδιστο χρέος έχουν γίνει κουρέλια-όπως ήταν πάντα- το μόνο που απομένει είναι να βγουν στη φόρα τα άπλυτα των πρώην θιασωτών της «αριστερής διακυβέρνησης» που όψιμα ανακάλυψαν το εύρος της απάτης και ξανάρχισαν το «αντικαπιταλιστικό τροπάρι».
Η «τρικυμία στο φλιτζάνι» όσων τρέφονται παρασιτικά από τις σάρκες τους εργατικού κινήματος δεν αφορά κανέναν.
Oσο και να μην σας ενδιαφέρουν,οι πολιτικές απόψεις που εκφράζει η σεναριογράφος, βασίζονται σε ψευτικες, πλαστές και συκοφαντημένες απόψεις που ενας χώρος συγκεκριμένος χρησιμοποιεί, το κάνει πολλά χρόνια ,’ισως για τις ενοχές που έχει και για τις θεωρίες των σταδίων που εφάρμοζε χρόνια ολόκληρα, αλλά και τις αστικές κυβερνήσεις που συμμετείχε,όταν οι αυτολεγόμενοι κομμουνιστές,έβλεπαν στον Μητσοτάκη, στον Κυρκο, στον Τζανετάκη, και τις κυβερνησεις τους ,την ελπίδα για το μέλλον του σοσιαλισμού ,που κατερρεε,στην Σ.Ε απο τον κομμουνιστή αναγεννητή του σοσιαλισμού ,εκφραση Παπαρήγα-Φλωράκη,Γκορμπατσόφ.ΣΑς προκαλώ να βρείτε ένα κείμενο ,μια σκέψη,ένα προβληματισμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΠΟΥ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΏΝΕΙ ΤΟΝ ΨΕΥΤΙΚΟ χαρακτηρισμό σας για πολιτική συνέχεια με τον Συριζα. ουτε το ψευδες για την επιτροπή για το χρέος, Αντιθέτως από παλιά η αντιπαράθεση με τον Συριζα, ήταν συνοπτικά αντιλιτότητα η αντικαπιταλισμός.Επειδή η συκοφαντία σας δεν έχει όριο,να απαντήσετε εσείς για το πως αυτός ο κομμουνιστικός χώρος εχασε την μισή του δύναμη ,και τους μισούς ψηφοφόρους του προς τον Συριζα. τα άλλα για το μεταβατικό πρόγραμμα ,το ενιαίο μέτωπο,τα αποδίδω στην παντελή άγνοια ,που και αυτό είναι χαρακτηριστικό του χώρου σας,από που βγήκαν,πότε απασχ’όλησαν τα κ.κ, γιατί,και πως.Τελειώνοντας αν είχε διαβάσει η κομμουνίστρια σεναριογ΄ραφος την επίθεση της Κωσταντοπούλου ενάντια στην Κουτσούμπα ,θα καταλάβαινε την αντίθεση με αυτά που γράφει ,αλλά είπαμε πρέπει να αποδείξει πόσο καλή στα ψέματα, στην συκοφαντία είναι .
Η φράση «δεν μας ενδιαφέρει» έχει να κάνει με το ότι δεν μας ενδιαφέρει αν ενοχλούνται κάποιοι απο την κριτική που γίνεται. Αν δεν έγινε κατανοητό, το ξεκαθαρίζουμε και εδώ.
Τα περί Τζανετάκη, θεωρίας των σταδίων κλπ θα πρέπει να τα απευθύνεις αλλού, το ιστολόγιο δεν εκπροσωπεί κανένα κόμμα, πέρα απο τις ατομικές αντιλήψεις όποιου γράφει εδώ.
Η συγκυβέρνηση αυτή ήταν πράγματι ένα μεγάλο πισωγύρισμα, μια ρεφορμιστική επιλογή ενσωμάτωσης του κομμουνιστικού κινήματος, που τα αποτελέσματα της είναι γνωστά. Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι το ΚΚΕ τροποποιήσε την θέση του για τις «αριστερές» κυβερνήσεις. Όμως και όταν την τροποποίήσε πάλι δεχόταν κριτική (απο αυτούς που του έκαναν κριτική για την συγκυβέρνηση), ότι ήταν σεχταριστικό απέναντι στις…… δυνάμεις της «αριστεράς», στην οποία έμπαινε και ο….. ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση του. Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτήν την κριτική ,τις περισσότερες φορές, δεν συμπεριλαμβάνονται οι πιο συνεπείς εκφραστές της «αριστερής κυβέρνησης», οι πρώην ΣΥΡΙΖΑ/ΛΑΕ με τους οποίους η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμπορεύτηκε σε τόσα μέτωπα.
Για τα υπόλοιπα τι να πεί κανείς. Ίσως ο φανατισμός καμιά φορά σε κάνει να μην θέλεις δείς ακόμα και τα αυτονόητα.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ήταν αυτή που υποστήριξε, όχι μόνο με στελέχη της αλλά και με ανακοινώσεις της, το εγχείρημα της επιτροπής λογιστικού ελέγχου, δηλαδή το εγχείρημα κοροιδίας του εργατικού κινήματος, αυτό που τελικά παρουσίασε ώς πρόεδρος της Βουλής η Κωσταντοπούλου όταν η αριστερά ήρθε στην εξουσία (με τη συμμετοχή και μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ);, λογική στην οποία μπήκαν και όλοι οι αντιμνημονιακοί ακροδεξιοί, πρώην πασόκοι και άλλοι;
Μάλιστα η ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έλεγε:
«Σε αυτό το πλαίσιο (εννοούσε το πλαίσιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ), υποστηρίζουμε και το αίτημα του Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους. Το «άνοιγμα των βιβλίων», μπορεί να αποκαλύψει πλατιά στην κοινωνία τους μηχανισμούς του χρέους, να δείξει ποιος δανείστηκε και με ποιους όρους και ποιος καρπώθηκε τα δισεκατομμύρια, να αποκαλύψει ότι το έχουμε πληρώσει κατ’ επανάληψη, να πείσει και τον πλέον δύσπιστο ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την άμεση στάση πληρωμών στο ληστρικό χρέος και τη διαγραφή του και έτσι να συνδεθεί η ίδια και να συμβάλλει με τον τρόπο της στο αίτημα για «παύση πληρωμών, μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους»»
http://ergatiki.gr/article.php?issue=958&id=1656
Επίσης τον Μάιο του 2011, αυτή η επιτροπή που υποστήριξε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έκανε συνέδριο με την χορηγία των ΜΚΟ Eurodad και Bretton Woods Project, που χρηματοδοτούνται απο τα ιδρύματα Rockefeller, Ford , German Marshall Fund of US, Bill and Melinda Gates αλλά και την ….Ευρωπαική Ένωση. Στο συνέδριο έγιναν παρέμβάσεις απο μέλη όλων των φορέων/κομμάτων που υποστήριξαν την επιτροπή και απο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν θα γράψουμε τα ονόματα εδώ γιατί δεν είναι θέμα προσώπων αλλά του κάθε φορέα που συμμετείχε.
http://kokkinostupos.blogspot.gr/2011/05/blog-post_05.html
Και όλα αυτά έναν χρόνο πρίν βγεί αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ και πάρει δρόμο για την εξουσία.
Και έχεις και το θράσος να γράφεις εδώ για «συκοφαντίες» για την επιτροπή λογιστικού ελέγχου αλλά και για τα υπόλοιπα.
Το 2012΄, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε η αντιπολίτευση, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έβγαλε το συμπέρασμα ότι νίκησε η…..αριστερά.
«Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί μια σημαντική νίκη του λαού που επιφύλαξε μια συντριπτική ήττα στο «μαύρο μέτωπο» του Μνημονίου και στράφηκε κατά κύριο λόγο προς την αριστερά»
και όχι μόνο: παράλληλα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλούσε σε υποστήριξη και της «αριστεράς» (και του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή) πέρα απο την δική της υποστήριξη: » Απαιτείται η οριστική συντριβή των δυνάμεων του αστικού-μνημονιακού-φιλο-ΕΕ τόξου, η αποδυνάμωση των συντηρητικών «δήθεν» αντιμνημονιακών δυνάμεων και η παραπέρα ενίσχυση της αριστεράς και ειδικά της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής αριστεράς».
http://antarsya.gr/node/363
Και δεν έμεινε στα λόγια: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν η μόνη δύναμη που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις πρώτες εκλογές του 2012 στα πλαίσια των διερευνητικών εντολών. Η αντιπροσωπεία της πήγε και συναντήθηκε με τον Τσίπρα και μετά έκανε και δηλώσεις για την «νίκη του λαού» (δηλαδή τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ) και επισήμανε ότι αυτή η «νίκη» δεν φτάνει αλλά πρέπει να…… βαθύνει σε αντικαπιταλιστική κατέυθυνση.
Πιο ξεκάθαρος ορισμός της «πολιτικής συνέχειας» δεν υπάρχει.
https://praxisreview.gr/%cf%84%ce%b9-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ac/
Και μιλάμε όχι για ένα επιμέρους μέτωπο αλλά ακριβώς για την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε στην κοινωνία για πρώτη φορά ώς πιθανή κυβέρνηση. Και αυτό το έκανε και με τις πλάτες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Εξάλλου πέρα απο την ΕΛΕ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετείχε και σε άλλες πρωτοβουλίες με δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ: «Πρωτοβάθμια Σωματεία», «Δεν πουλάμε δεν χρωστάμε» κλπ, ενώ έφτασε, λίγο πρίν τις εκλογές του 2015, να συμμετέχει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ σε κινητοποιήσεις την εποχή της….. ψηφοφορίας για τον πρόεδρο της δημοκρατίας, ενάντια στην κυβέρνηση. Και εδώ δεν θα σταθούμε παραπάνω στα μέτωπα με την αριστερά της δραχμής (που και αυτά, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, θα προχωρούσαν σε… αντικαπιταλιστική κατέυθυνηση) η για την ανοιχτή υποστήριξη μέχρι σήμερα τμημάτων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο «αντάρτικο» της Συρίας, δηλαδή στον ιμπεριαλισμό ΗΠΑ-ΕΕ
Και φυσικά όλα αυτά συνεχίζονται μέχρι σήμερα: αφού ο ΣΥΡΙΖΑ Α μας τελείωσε πάμε για τα ίδια με τον ΣΥΡΙΖΑ Β (ΛΑΕ κλπ):
Η απόφαση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ της 19/8/2015 μεταξύ άλλων αναφέρει: «Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει κάλεσμα πολιτικής συνεργασίας στις ριζοσπαστικές δυνάμεις που έδωσαν τη μάχη για το «όχι μέχρι το τέλος» και όλους όσους στηρίζουν τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες. …Τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που συγκρούονται με την αστική μνημονιακή πολιτική, την κυβέρνηση και το κόμμα που την εφαρμόζει.»
http://antarsya.gr/node/3223
Τα ίδια επαναλαβάνονται και σε άλλα κείμενα.
Το μεταβατικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ένα ρεφορμιστικό πρόγραμμα, αφού δεν θέτει ξεκάθαρα θέμα εξουσίας, δηλαδή ποιά εξουσία θα το υλοποιήσει. Και επειδή δεν το θέτει ξεκάθαρα αυτό προκύπτει βασικά σαν ένα «άμεσο πρόγραμμα» που θα υλοποιηθεί απο το κίνημα το οποίο θα το διεκδικήσει απο κάποια κυβέρνηση (αριστερή η όχι). Τώρα τα υπόλοιπα τύπου «ανοίγει τον δρόμο για την εργατική εξουσία», «είναι στην κατεύθυνση» κλπ είναι φράσεις χωρίς περιεχόμενο και νόημα.
http://www.komep.gr/2013-teyxos-4/2h-panelladikh-syndiaskepsh-ths-antarsya-programma-metabatiko-sthn-ensomatosh%E2%80%A6
Τέλος για την αντιπαράθεση με την Πλεύση πολύ σωστά γράφει το κείμενο ότι είναι χάσιμο χρόνου το «αστυνομικό» μέρος της υπόθεσης. Οπότε δεν υπάρχει αντίθεση, ότι και να έχει γίνει. Σημασία έχει ότι οι πολλές «παρεμβάσεις» στα αστικά και σοσιαλδημοκρατικά ρεύματα-και στα μέσα τους- έχουν πάντα τον κίνδυνο της εμπλοκής σε αυτού του τύπου τα παιχνίδια, ακόμα και αν αυτό ποτέ δεν ήταν πραγματική επιδίωξη.
Αυτά λοιπόν για τις «συκοφαντίες» και τους άλλους χαρακτηρισμούς σου.
Καλό δρόμο.