ΟΧΙ ΑΠΟ ΔΩ
Ὄχι ἀπὸ δῶ. Λάθος στὸ φάκελο καὶ στὶς διευθύνσεις
Μιὰ λέξη ἕνας ἀριθμός κι ὅλο τὸ νόημα ἀλλάζει
Ἕνα κουδούνι πιὸ δίπλα κι ὁ ἐνοικιαστής εἶναι
ἄλλος
Κλείνει τὰ παντζούρια τὸ βράδυ μανταλώνει τὶς
πόρτες
Κατεβάζει τὰ μεγάλα στὸρ φράζει μ’ ένα σεντούκι
τὴν ξώπορτα
Σβήνει προσεκτικὰ τ’ αποτσίγαρα καὶ κρύβεται
κάτω ἀπ’ τὶς κουβέρτες.
Λάθος. Γιατὶ χτυπᾶς τὸ μάνταλο; δὲ θὰ σ’ ἀνοίξει
Ἡ ὥρα εἶναι περασμένη καὶ στὸ σκοτάδι δὲν μπο-
ρεῖς νὰ ξεχωρίσεις.
Πῶς νὰ πιστέψω πὼς εἶσαι σὺ ὁ Φώτης, ὄχι ὁ
Κώστας, ὄχι ὁ Θανάσης τοῦ Κώστα;
Γιατὶ ἀλλάζεις φορεσιές, ἁλλάζεις χτένισμα, δένεις
ἀλλιώτικα τὸν κόμπο τῆς γραβάτας;
Παντρεύτηκες δύο φορὲς καὶ τώρα μετρᾶς τὶς ἐρω-
τικές σου ἐπιτυχίες
Ἀρχείο σὲ σειρὰ ἀλφαβητική, γράμματα καὶ φω-
τογραφίες.
Δὲ σὲ γνωρίζω. Ἴσως νὰ ταξιδέψαμε μαζί, ὅπως
τὸ λές, μὲ τὸ «Ἀλκινόη»
Πήγαμε τρεῖς φορὲς στὸ «Θερμαϊκὸν» μοῦ πλή-
ρωσες τὸ τρὰμ γιὰ τὴν Καμάρα
Μὰ δὲ σὲ ξέρω. Ἀπό τὸ δρόμο αὐτὸ δὲν πέρασες
ποτέ σου
Δὲ διάβασες τὰ ἐπισκεπτήρια καὶ τὶς ἐπιγραφὲς
πάνω στοὺς τοίχους
Ὅλες οἱ ξώπορτες κλειστὲς καὶ τὸ σεντούκι, μὴν
ξεχνᾶς — μόλις νυχτώσει.
Ὄχι δὲν πιάνω τὸ χέρι σου. Δὲ θὰ κλέψεις τὸ σχῆ-
μα τοῦ δικοῦ μου.
http://paranagnostis.blogspot.gr/2018/02/blog-post_2.html
